Podoba Ci się bieganina w łyżwach za przewijającym się przez lodowisko krążkiem? Powinieneś pomyśleć chociażby o amatorskim spróbowaniu swych sił w hokeju na lodzie. W niniejszym tekście zajmiemy się charakterystyką nie tyle samego przebiegu gry, czy też wiążących się z nią zasad, lecz kar, jakie są ustalane na skutek przewinień i faulów.
Na ławkę
Istnieje wiele sytuacji, w których przewiduje się istotne ukaranie zawodników doprowadzających do faulu. Wszystko zależne jest oczywiście od stopnia przewinienia, a w tym wypadku mowa zarówno o dwóch, jak i pięciu, czy nawet dziesięciu minutach ustalanych kar. Zachowania zawodników muszą podlegać ogólnemu regulaminowi, a on będzie natomiast ujęty w postaci nakazów i zbioru zakazów. Przyjrzyjmy się jednakże najpierw tym pierwszym. Otóż w regulaminie gry IIHF można mówić o karach za zahaczanie, czyli z angielskiego hooking, wywołanie upadku osoby z drużyny przeciwnej, co określa się mianem trippingu, a także atakowaniu kijem oburęcznie trzymanym- jest to cross-checking, a przytrzymywanie przeciwnika a więc holding, nadmierne atakowanie i wykazywanie swego rodzaju ostrości gry, a więc roughing i niebezpieczeństwo zbyt dużego manewrowania kijem w trakcie grania, to jest high-sticking.
Niedozwolone
Istnieje w dyscyplinie sportowej rodem z Kanady także wiele kar przewidzianych za uderzanie kijem, co nazywa się slashing, a także atakowanie z tyłu a więc checking from behing, jak i podcinanie to jest clipping, boarding a więc wrzucanie na bandę, atak łokciem i kolanem- elbowing i kneeing, zachowania wykazujące nieprzestrzeganie zasad fair play – unsportsmanlike conduct, a więc niesportowe zachowanie. Nie jest też dobrym wariantem wypuszczanie większej liczby zawodników na boisko z danej drużyny, co określa się mianem to omany players on the ice.